Hırvat göçmeni kireç ocakçısı Milo Şahin, kazmacı Yusuf ve lağımcı koca Toma, 1830'da hükümet tarafından 180 vasıfsız işçiyle birlikte Ereğli'ye gönderilir. Lakin, sadece kazma kürekle kazmayı bilip, madencilik tecrübesi olmayan bu grup zorluklarla karşılaşınca, o bölgeyi terk edip, başka bir yere geçer ve bu şekilde, 15-20 yıl içinde, Köse Ağzı, Alaca Ağzı, Kozlu, Zonguldak, Kilimli, Çatal Ağzı bölgelerinde 150 adet ocak (kömür maden ocağı) ortaya çıkarılır.
1883 yılında "Karamanyan şirketi", 1884'te"Gürcüyan şirketi" ve 1885'te "Halaçyan şirketi" bu maden ocaklarını satın alarak işletmeye açar. Bu Ermeni şirketleri, modern aletler, demiryolu ve Avrupa'dan gettirdikleri en yeni makineler sayesinde, birkaç yıl içinde, maden ocaklarının işletmesini düzenlerler.
Kaynak : Khaçatur Dadayan
XV. Yüzyıldan 1915 Günümüz Türkiyes'inde Ermenilerin Ticari -Arevmedyan Hayastan Ekonomik Faaliyet
Fotoğraf : Ereğli'de maden ocağı çalışanları
(Bu paylasimi arkadasim Düzceli Nejat Özsoy bana gönderdi, kendisine tesekkür ediyorum)